Ο κ. Τεν Κάτε και ο «Νίκος»...

Το σκηνικό, έξω από το ΟΑΚΑ, με την κυριακάτικη ψύχρα να «τρυπάει» τα σωθικά των δημοσιογράφων που περιμέναμε τους πρωταγωνιστές (θετικούς και αρνητικούς) του ντέρμπι ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, για να έρθουν στη «μεικτή ζώνη» και να κάνουν δηλώσεις. Ένας ρεπόρτερ, του Παναθηναϊκού προφανώς, έψαχνε να μάθει τι είχε δηλώσει ο Νίκος Νιόπλιας στη συνέντευξη Τύπου, ρωτώντας από δω κι από κει: «Τι είπε ο Νίκος; Μίλησε ο Νίκος; Έκανε δηλώσεις ο Νίκος;»... Ένας συνάδελφος από δίπλα, δεν άντεξε να μην σχολιάσει: «Αυτό είναι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού. Τον Τεν Κάτε θα τον φώναζε ποτέ κανείς με το μικρό του όνομα; Ενώ ο Νιόπλιας έγινε Νίκος...».

Δεν ξέρω πόσο δίκιο έχει ο δεύτερος συνάδελφος, όταν εντοπίζει στο προαναφερθέν στοιχείο το πρόβλημα του φετινού Παναθηναϊκού. Εάν το εννοεί υποτιμητικά, δεν θα συμφωνήσω μαζί του, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι ο προπονητής του Παναθηναϊκού είναι ο καλύτερος νέος Έλληνας τεχνικός αυτήν τη στιγμή. Εάν, ωστόσο, το λέει από την άποψη του σεβασμού που εμπνέει στους παίκτες του ο Νίκος Νιόπλιας ή από τη σκοπιά των λίγων, ακόμα, ποδοσφαιρικών του «παραστάσεων» σε υψηλό επίπεδο, τότε μάλλον έχει δίκιο. Γιατί, την Κυριακή, ο κύριος Μανόλο Χιμένεθ «έδεσε»... κόμπο τον Νίκο, καταφέροντας να παρουσιάσει στο χορτάρι του ΟΑΚΑ μια ομάδα με εννέα (!) απουσίες, χωρίς τους καλύτερους παίκτες της (Σκόκο, Λυμπερόπουλο και Ντιόπ), αλλά με καρδιά... 1.000 λεόντων και απαράμιλλη προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο που είχε σχεδιάσει ο Ισπανός τεχνικός.

Την ίδια ώρα, το γρήγορο γκολ του Τζιμπούρ από την καθιερωμένη, πλέον, «γκέλα» του Γιόσου Σαριέγκι, «βραχυκύκλωνε» το «τριφύλλι» και η βοήθεια από τον πάγκο δεν ερχόταν ποτέ... Με τον Ζιλμπέρτο Σίλβα να εγκλωβίζεται στις «δαγκάνες» του Καφέ και τον Σιμάο να είναι ο γνωστός... Σιμάο, που δεν μπορεί να δώσει σωστή πάσα στα τρία μέτρα, η ανάπτυξη του Παναθηναϊκού υπήρξε προβληματική επί 45 λεπτά και βελτιώθηκε -χωρίς πάντως να... βγάλει μάτια-, μόνο όταν πέρασε στον αγωνιστικό χώρο ο Γιώργος Καραγκούνης. Όπως και κόντρα στη Ρουμπίν Καζάν όμως, έτσι και απέναντι στην ΑΕΚ, οι «πράσινοι» ξύπνησαν πολύ αργά και το «πουλάκι» είχε πετάξει... Η ανορθόδοξη ανάπτυξη αποτυπώθηκε ανάγλυφα στις συνεχείς «γιόμες» και ακόμα κι εκείνο το «άχαστο» του Ζιλμπέρτο Σίλβα στο 84ο λεπτό προήλθε από «γκέλες» και όχι από «στρωτό» ποδόσφαιρο...

Κουρασμένος, αργός, βαρύς και δυσκίνητος, ο Παναθηναϊκός έγινε έτσι έρμαιο στις διαθέσεις μιας ΑΕΚ, της οποίας και οι τρεις αλλαγές έγιναν, επειδή οι παίκτες της υπέφεραν από κράμπες... Κι όμως, αυτήν την ομάδα ο νταμπλούχος Ελλάδας δεν μπόρεσε να την νικήσει. Και αυτό αξίζει να το πιστωθεί ο Μανόλο Χιμένεθ, που πήρε από τη... μισή ΑΕΚ το 100% της αφοσίωσης και της προσήλωσης στην τακτική. Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από τον Νίκο Νιόπλια...

ΥΓ: Το συγκεκριμένο άρθρο μπορείτε επίσης να το βρείτε στη διεύθυνση http://www.protothema.gr/gnomes-article/?aid=87319, όπου και δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, 25 Οκτωβρίου.