This could be the end of a beautiful friendship...

Τελικά, ένας Δαλούκας ήταν αρκετός, για να διαγράψει μονομιάς τους... τόνους μελανιού που χύθηκαν από εντολοδόχους, παρατρεχάμενους, «λαμόγια», φαντασιόπληκτους ή, απλώς, αδαείς, αφελείς και «ρομαντικούς», προκειμένου να περιγραφεί αυτή η «υπέροχη» φιλία μεταξύ των Νικόλα Πατέρα και Βαγγέλη Μαρινάκη και η «νέα εποχή» στις σχέσεις του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό. Το «τσεκούρι του πολέμου» ξεθάφτηκε πριν καλά-καλά θαφτεί και τα... όργανα άρχισαν από τη 2η, κιόλας, αγωνιστική. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο, δηλαδή, από το αναμενόμενο, για όσους τουλάχιστον δεν συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι των σπηλαίων, που μόλις ανακάλυψαν τη φωτιά...