Εριστικός ή… χιουμορίστας; Αλαζόνας ή απλώς ειλικρινής; Ρεαλιστής ή αιθεροβάμων; «Επαναστάτης» ή «αιρετικός»; Ολα αυτά και πλήθος ακόμα ερωτημάτων θα μπορούσαν να συνοδεύουν κάθε αναφορά στο σύγχρονο Ιανό του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, τον Ζοζέ Μουρίνιο δηλαδή. Γεννημένος στο Σετούμπαλ της Πορτογαλίας πριν από 47 χρόνια, ο διάσημος Πορτογάλος τεχνικός ή «Special One», όπως είναι το προσωνύμιό του για τους φίλους του ποδοσφαίρου, θεωρείται σήμερα από πολλούς ως ο κορυφαίος προπονητής στον κόσμο, υπάρχουν όμως άλλοι τόσοι που μπορούν να επιχειρηματολογούν περί του αντιθέτου για ώρες…
Ο ίδιος διατείνεται ότι είναι ο κορυφαίος. «Σας παρακαλώ, μην με λέτε αλαζόνα. Είμαι πρωταθλητής Ευρώπης και πιστεύω ότι είμαι ξεχωριστός» είχε πει το 2004, κατά την παρουσίασή του από την Τσέλσι, στους Βρετανούς δημοσιογράφους, που αμφισβητούσαν τις ικανότητές του. Και αν η κατάκτηση του Champions League με την Πόρτο την περίοδο 2003-2004 δεν έφτανε για να το αποδείξει αυτό, ο παλιός δάσκαλος στο επάγγελμα και μεταφραστής στο ξεκίνημα της καριέρας του έχει πια να επιδείξει και μια δεύτερη κατάκτηση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, με την Ιντερ αυτή τη φορά.
Το πρόσφατο 2-0 επί της Μπάγερν Μονάχου στον τελικό της Μαδρίτης επανέφερε την ομάδα του Μιλάνου στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 45 χρόνια και ο Μουρίνιο μπορεί πλέον, περισσότερο από ποτέ, να νιώθει και να είναι «ο πωλών τοις μετρητοίς». Με δεδομένη και δηλωμένη μάλιστα, την απόφασή του να εγκαταλείψει την ομάδα του ιταλικού Βορρά και να αναλάβει τις τύχες της Ρεάλ Μαδρίτης, η επικείμενη συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών και οι κάθε είδους λεπτομέρειές της βρίσκονται καθημερινά στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και οι επίσημες ανακοινώσεις φαίνεται πως αποτελούν ζήτημα χρόνου.
Μεγαλύτερο ωστόσο κατόρθωμα από την κατάκτηση του Champions League ήταν η πρόκριση της Ιντερ επί της -θεωρητικά, τουλάχιστον- καλύτερης ομάδας στον κόσμο, της Μπαρτσελόνα. Μετά τη νίκη με 3-1 στο «Τζουζέπε Μεάτσα», η ήττα μόλις με 1-0 στον επαναληπτικό του «Καμπ Νου» είχε την πιο γλυκιά γεύση για τον Μουρίνιο και τους παίκτες του, που πέρασαν στον τελικό εν μέσω αποδοκιμασιών από τους Καταλανούς οπαδούς, που έχουν πλέον αναγάγει σε «persona non grata» τον 47χρονο Πορτογάλο τεχνικό και όχι άδικα…
Πέρασαν άλλωστε 13 χρόνια από τότε που ο Μουρίνιο, ως βοηθός και διερμηνέας του Μπόμπι Ρόμπσον, ορκιζόταν «αιώνια αγάπη» στην Μπαρτσελόνα. Κάποιες δηλώσεις του, «προβοκατόρικες» πάντα («Πώς λέγεται η απατεωνιά στα καταλανικά;» είχε διερωτηθεί μετά από αγώνα της Τσέλσι με την «Μπάρτσα», μην διστάζοντας μάλιστα να χαρακτηρίσει τον Μέσι «θεατρίνο»), επέφεραν το «σχίσμα» μεταξύ των δύο πλευρών, με αποκορύφωμα το «ένας προπονητής δεν είναι τίποτα στον κόσμο αυτό, αν δεν προπονήσει τη Ρεάλ Μαδρίτης», που εκστόμισε πολύ πρόσφατα, μην κρύβοντας την επιθυμία του να καθίσει στον πάγκο της «βασίλισσας», που του προσφέρει ένα ηγεμονικό συμβόλαιο, αξίας 10 εκατ. ευρώ ετησίως!
Αλήθεια, μετά από μια τόσο επιτυχημένη σεζόν με την Ιντερ, με την οποία κατέκτησε το «τρεμπλ» -πρωτάθλημα και Κύπελλο Ιταλίας, Champions League-, γιατί να θέλει ο Μουρίνιο να φύγει από το Μιλάνο και να καθίσει στην «ηλεκτρική καρέκλα» της παραδοσιακά «προπονητοφάγου» Ρεάλ; Μια εύκολη απάντηση είναι εξαιτίας των κακών σχέσεών του με τον ιταλικό Τύπο και με μια μεγάλη μερίδα των Ιταλών φιλάθλων. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Εχοντας αποδείξει ότι δεν φοβάται τα δύσκολα («Αν ήθελα μια εύκολη δουλειά, θα έμενα στην Πόρτο, σε μια ωραία πολυθρόνα μπλε, με το Κύπελλο Πρωταθλητριών, το Θεό και μετά εμένα» είχε εξηγήσει, όταν ανέλαβε την Τσέλσι) ο λάτρης των προκλήσεων Μουρίνιο θεωρεί ότι ο κύκλος του στους «νερατζούρι» έχει κλείσει και βάζει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά, επιδιώκοντας να γίνει ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία του ποδοσφαίρου που θα κατακτήσει το τρόπαιο του Champions League με τρεις διαφορετικές ομάδες.
Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς παραπάνω, ο Μουρίνιο είναι ο άνθρωπος που τα ΜΜΕ λατρεύουν να μισούν. Το ξέρει αυτό και δεν διστάζει να το χρησιμοποιεί. Ο,τι και όποιον «βάζει» στο στόμα του διαφημίζεται, ακόμη και αν τα λόγια του έχουν αρνητική χροιά. Δίνει στη δημοσιότητά τις σημειώσεις του στο ημερολόγιο που κρατά και αυτομάτως δίνει «τροφή» στις αθλητικές στήλες για μέρες, εβδομάδες, μήνες… Τον κατηγορούν ότι παίρνει από την Ιντερ 8 εκατ. το χρόνο και γι’ αυτό οφείλει να δέχεται την κριτική κι εκείνος απαντά: «Βασικά, αν υπολογίσετε τα πριμ και τους χορηγούς, το ποσό που αναφέρατε ξεπερνά τα 11 εκατ. ευρώ»! Αποστομωτικός, έτσι; Και εκνευριστικός, γιατί είναι ο πιο επιτυχημένος τεχνικός στον κόσμο αυτήν την στιγμή και αυτό το πέτυχε μέσα σε διάστημα μόλις οκτώ ετών!
«Ροκ», ανατρεπτικός και απρόβλεπτος, αυτός είναι ο Ζοζέ Μουρίνιο. Οντας ταυτόχρονα χαρακτηριστικά… γραφικός, ο άνθρωπος που η ποδοσφαιρική υφήλιος λατρεύει να μισεί θα έπρεπε ίσως να είχε γεννηθεί στην Ελλάδα, τη χώρα της γραφικότητας, τη χώρα με την παράδοση να «τρώει» τα παιδιά της. Εδώ θα ήταν πραγματικός βασιλιάς, μέχρι τη στιγμή της «εκθρόνισης», βεβαίως βεβαίως…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου