Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Πέντε... αγάπες για το καλοκαίρι


Το ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα, το αθλητικό βιβλίο εν γένει, είναι μια ιστορία… πονεμένη και αρκούντως παρεξηγημένη, ειδικά στην Ελλάδα. Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, το μυαλό μου ανατρέχει φευγαλέα σε όλες εκείνες τις απόπειρες -στο 2ο όροφο του «Ελευθερουδάκη» στην Πανεπιστημίου, στο πατάρι του Παπασωτηρίου, λίγο πιο κάτω, πριν τη Στοά Πεσμαζόγλου, ή στα πιο «φρέσκα» Public και Fnac- να βρω, ανάμεσα σε ένα σωρό από βιβλία που έχουν να κάνουν με την προπονητική, την άσκηση, την υγεία, τη διατροφή, την ορειβασία, την κωπηλασία ή ακόμα και το… μπριτζ, ένα πραγματικά καλό αθλητικό ανάγνωσμα, που θα αφηγείται μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ένα καλό ρεπορτάζ ή μια εμπειρία ζωής… Τζίφος, τις περισσότερες φορές. Η ελληνική βιβλιογραφία είναι πολύ περιορισμένη και η ξενόγλωσση όχι και τόσο ενημερωμένη, τουλάχιστον όταν αναζητάς κάτι στο βιβλιοπωλείο και όχι στο Διαδίκτυο. Με το καλοκαίρι να βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, υπάρχουν ωστόσο κάποια βιβλία που κάθε ποδοσφαιρόφιλος -και όχι μόνο- θα μπορούσε άφοβα να πάρει μαζί του στην παραλία, αντί για την καθιερωμένη αθλητική εφημερίδα που, ούτως ή άλλως, τα ίδια θα γράφει και σήμερα, τα ίδια και αύριο, και μεθαύριο… Ιδού, λοιπόν, πέντε προτάσεις αθλητικών βιβλίων για τις… ήσυχες μέρες του Αυγούστου:

1) Παιχνίδι χωρίς όρια (του Χρήστου Σωτηρακόπουλου, από τις εκδόσεις Τόπος): Είναι δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες ίσως, οι ποδοσφαιρικές στιγμές που μπορεί κανείς να ανασύρει από τη μνήμη του και να κολλήσει δίπλα τους την ταμπέλα «έγραψαν Ιστορία». Από την αιώνια κόντρα της Σέλτικ με τους Ρέιντζερς μέχρι την ποδοσφαιρική «Γκουέρνικα» των Ισπανών, ο γνωστός δημοσιογράφος και σχολιαστής παραθέτει μία σειρά από μικρές ή μεγαλύτερες, γνωστές ή άγνωστες ιστορίες σχετικά με το «βασιλιά των σπορ», καλύπτοντας ένα χρονικό φάσμα από το 1888 μέχρι το 2008. Ευχάριστο, συγκινητικό, διδακτικό, αλλά, κυρίως, αληθινό, το έργο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου φροντίζει να μας υπενθυμίσει ότι, πολύ συχνά, το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι «mes que un sport»…

2) «Σκίσε το manual» (του Βασίλη Σαμπράκου, από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα): Το «alter ego» του διευθυντή της «Εξέδρας» και ήρωας του πρώτου συγγραφικού του εγχειρήματος είναι ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, ένας αθλητικός δημοσιογράφος, διευθυντής εφημερίδας και παραγωγός ραδιοφώνου, που αποφασίζει να επιχειρήσει το «μεγάλο κόλπο»: να στήσει 11 αγώνες του ελληνικού ποδοσφαίρου και να «παίξει» στον αέρα του ραδιοφώνου όλες τις ηχογραφημένες συνομιλίες, τις επαφές με τα πρόσωπα που τον βοήθησαν να καθορίσει τα αποτελέσματα των παιχνιδιών. Είναι το Greek soccergate, που ανατινάζει το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα. Με αυτά τα λόγια περιγράφεται, στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, το μυθιστόρημα του Βασίλη Σαμπράκου. Εάν, ωστόσο, μπείτε στον κόπο να το διαβάσετε, θα διαπιστώσετε ότι είναι πολύ περισσότερα από αυτό…

3) Πελέ: Η αυτοβιογραφία (από τις εκδόσεις Πατάκη): Σύμφωνοι. Είναι από τους ανθρώπους που αγαπάς να μισείς, ειδικά αν λέγεσαι (ή αν είσαι) ο Μαραντόνα. Έχει μεγαλώσει, έχει γεράσει, παραμένει αλαζονικός, σε σημείο γραφικότητας, και οι προβλέψεις του μόνο επιτυχημένες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν… Η αυτοβιογραφία του, ωστόσο, γραμμένη με αυθεντικό συναίσθημα και συχνά εύστοχο χιούμορ, δεν παύει να είναι ένα πραγματικό «διαμαντάκι», έστω και αν το ίδιο το «μαύρο διαμάντι» δεν λέει όλα όσα θα μπορούσε να πει…

4) George Best - Ο καλύτερος: Η αυτοβιογραφία (Πλατύπους Εκδοτική): Ο αείμνηστος Τζορτζ Μπεστ, από την άλλη, υπήρξε πάντοτε πολύ πιο ειλικρινής, ρεαλιστής και κυνικός από τον Πελέ. Χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς υπεκφυγές, διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη του για το ποδόσφαιρο και στο πάθος του για το αλκοόλ, ο σπουδαίος άσος άνοιξε την καρδιά του στο φίλο του και αθλητικογράφο, Ρόι Κόλινς, με τη βοήθεια του οποίου δημιούργησε ένα βιβλίο συναρπαστικό, ένα βιβλίο γεμάτο με μαθήματα ζωής, σκληρές αλήθειες και ποδόσφαιρο, πολύ ποδόσφαιρο… Απλά, άχαστο!

5) Καταραμένη ομάδα (του Ντέιβιντ Πις, σε μετάφραση Χρίστου Χαραλαμπόπουλου, από τις εκδόσεις Τόπος): Εκκεντρικός, ιδιοφυής, εριστικός, προκλητικός, αθυρόστομος, παρανοϊκός… Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που μπορούν να αποδοθούν σε μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του αγγλικού ποδοσφαίρου, τον Μπράιαν Κλαφ. Το βιβλίο του Ντέιβιντ Πις αφηγείται την ιστορία της εξαιρετικά βραχύβιας (μόλις 44 ημέρες) θητείας του εκλιπόντος Βρετανού τεχνικού στον πάγκο της Λιντς Γιουνάιτεντ, πριν από 36 χρόνια. Επίκαιρο όσο ποτέ, με γλώσσα που τσακίζει κόκαλα, αιχμηρό, πνευματώδες, αλλά και… οινοπνευματώδες (sic), το μυθιστόρημα του Πις δημιουργεί μια ασφυκτική, καφκική ατμόσφαιρα, που θα «στοιχειώσει» τον αναγνώστη ακόμα και μετά το πέρας των 489 σελίδων…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου